bana göre en derin
barış manço şarkısı. yalnızca bir aşk şarkısından ibaret değil. tam manasıyla dinlediğim zaman ne çok ağlamıştım, orda öyle bir isim var ki dediği kısımda.
o zaman biraz analım.
"sabret gönül, sabret, sakın isyan etme, bir gün elbet bitecek bu çile isyan etme
dört kitaptan başlayalım istersen gel söze
orda öyle bir isim var ki, kuldan öte kuldan ziyade
onu düşün, ona sığın, o senden öte, benden ziyade
bir ben var ki benim içimde, benden öte benden ziyade"